Accutechnisch samengevat

Defect of versleten?

Aan alles komt een eind, ook aan een accu.

Een accu is onderhevig aan een tweetal 'natuurlijke' slijtageprocessen: gridcorrosie (vooral bij startaccu's) en verlies van actieve massa (vooral bij deep cycle accu's). Beide verouderings-processen voltrekken zich geleidelijk. Bij startaccu's zal het einde zich aankondigen door moeizaam starten bij lage temperaturen, accu's voor diepontlading worden in toenemende mate 'kortademiger'.

Alle andere defecten zijn het gevolg van fabrikagefouten of onjuist gebruik. De kans dat in een geautomatiseerd productieproces een fabrikagefout onopgemerkt blijft is zeer gering: hooguit één per duizend accu's. Een onopgemerkte productiefout zal zich bijna altijd al bij ingebruikname of zeer kort daarna manifesteren. Het gaat dan meestal om een defecte doorverbinding.

Het spreekt vanzelf dat accu's die binnen de garantietermijn defect raken door onjuist of oneigenlijk gebruik niet voor garantie in aanmerking te komen. Overigens is het opmerkelijk dat de helft van het aantal garantieclaims betrekking heeft op accu's waaraan niets anders mankeert dan dat zij ontladen of gestratificeerd zijn.bijvoorbeeld door zelfontlading tijdens langdurige opslag. Denk maar eens aan een overwinterende auto,motor, boot of caravan met een conventionele batterij zonder enige vorm van (druppel) onderhouds-lading ! 

Uitleg gridcorrosie en stratificatie

Gridcorrosie is een normaal verschijnsel in een accu waarbij het lood van de positieve raster wordt omgezet in looddioxide. Als gevolg van deze omzetting nemen electrische geleiding en mechanische sterkte van de roosters geleidelijk af totdat de platen onder het eigen gewicht uit elkaar vallen. Dit is een normaal, onvermijdbaar proces waarmee in het ontwerp rekening is gehouden.Overmatige gridcorrosie is een typisch gevolg van structureel overladen door middel van te hoge laadspanning of een te hoge laadfactor. Ook temperatuur is belangrijk. Hoge temperaturen zullen gridcorrosie versnellen, terwijl een gematigde temperatuur de levensduur ten goede zal komen.

Stratificatie treedt op als een accu langdurig in een ladingstoestand vertoeft van minder dan 80%. Dat kan het gevolg zijn van zelfontlading in combinatie met wanneer tijdens bedrijf nooit een volledige lading wordt ontvangen. Dat laatste kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van korte ritten met een voertuig, maar ook in een stationaire opstelling is het een bekend verschijnsel.

Bevriezing: Accuzuur is zeer corrosief en kan grote schade toebrengen aan de omringende installatie.Een lood-zwavelzuur accu heeft eigenlijk een ingebouwde bescherming tegen elektrolytbevriezing omdat de capaciteit die kan worden onttrokken terugloopt naarmate de temperatuur daalt en daardoor het SG van de elektrolyt in ontladen toestand steeds hoger is dan het vriespunt.

Als een accu wordt ontladen in omgevingstemperatuur van 0°C, zal deze ongeveer 80% van de nominale capaciteit leveren. Het soortelijk gewicht van de elektrolyt in een 80% ontladen accu bedraagt ongeveer 1.14. Elektrolyt van dit S.G. zal bevriezen bij ongeveer -15°C. Dat betekent dat het vriespunt 15°C beneden de temperatuur van het elektrolyt ligt.

Evenzo zal bij een temperatuur van -20°C een accu nog maar 50% van de nominale capaciteit leveren, wat neerkomt op een SG van ongeveer 1.180 met een bijbehorend vriespunt van ongeveer -26°C. Dat is nog steeds 6 graden lager dan de temperatuur van de elektrolyt. Dit betekent dat voor een bepaalde elke denkbare omgevingstemperatuur de capaciteit die de accu levert onvoldoende is om de elektrolyt te kunnen laten bevriezen.

Dit is maar een korte samenvatting van het bijzondere product ACCU, maar wel van oorzaken die in vergelijking met ander oorzaken veel voorkomen.